(wybitna osoba)

См. также в других словарях:

• indywidualność — ż V, DCMs. indywidualnośćści 1. blm «zespół cech psychicznych stanowiących osobowość człowieka, odrębność właściwa każdemu indywidualnemu bytowi; oryginalność, swoistość, jednostkowość» Niezwykła, silna indywidualność. Indywidualność artysty.… …   Słownik języka polskiego

• postać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. postaćacie || postaćaci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} forma, stan czegoś wyodrębniony za pomocą zmysłów lub analizowany empirycznie; kształt, wygląd, powierzchowność :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tuz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. tuzzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba wpływowa, ustosunkowana, zajmująca wysokie stanowisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysokie, wielkie tuzy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… …   Słownik języka polskiego

• jednostka — ż III, CMs. jednostkatce; lm D. jednostkatek 1. «pojedynczy człowiek, osoba, osobnik» Nieprzeciętna, genialna, wybitna jednostka. Interesy jednostki. Rozwój duchowy jednostki. 2. «wyodrębniona, jednolita całość, podstawowa całość organizacyjna… …   Słownik języka polskiego

• matador — m IV, DB. a, Ms. matadororze; lm M. matadororzy, DB. ów «główny zapaśnik korridy, zadający bykowi śmiertelny cios szpadą» Słynny matador hiszpański. Muleta, szpada matadora. Popisy matadora na arenie. przen. (często iron.) «wybitna osobistość,… …   Słownik języka polskiego

• osobistość — ż V, DCMs. osobistośćści; lm MD. osobistośćści «osoba wybitna, ważna, wpływowa» Był w miasteczku nie lada osobistością …   Słownik języka polskiego

• znakomitość — ż V, DCMs. znakomitośćści 1. lm D. znakomitośćści «ktoś znakomity, osoba wybitna» Poznał tutejsze znakomitości. Był znakomitością w swoim zawodzie. 2. blm «charakter tego, co jest znakomite» Znakomitość dzieła. Znakomitość przekładu …   Słownik języka polskiego

• jednostka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. jednostkatce; lm D. jednostkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojedyncza osoba; osobnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utalentowana, genialna, wybitna jednostka. Rządy jednostki.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• osobistość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. osobistośćści; lm M. osobistośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba wybitna, ważna, znacząca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spotkanie najważniejszych osobistości w państwie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• znakomitość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. znakomitośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba wybitna, ktoś znakomity, nieprzeciętny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaproszono same znakomitości. Był znakomitością we współczesnej muzyce. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień